Chow-Chow Forum

Słuchajcie ja nie wiem co robić normalnie.... Od ostatniej wizyty u weta (zaglądanie do uszu) i po tym jak w domu zakropiłam Mufie uszka, moja niunia ode mnie ucieka. Nie chce sie przytulać, nie chce ode mnie wziąć z ręki przysmaków bo myśli, że zaraz będę jej kropić uszka. Normalnie aż się popłakałam dzisiaj - jest tak obrażona na mnie, że nawet nie chce na mnie patrzeć, nie pomagają zabawy, nagrody, spacery. Macie jakiś pomysł co by zrobić, żeby Mufa zapomniała o złym doświadczeniu i znów pozwala ze sobą robić wszystko, co robiłam do tej pory?

Możesz dalej próbować przekupstwa, ale nie zawsze przynosi to rezultaty. Ozyrysek też się obraża, kiedy np. musi jechać do weta, a zwłaszcza jak dostanie zastrzyk. O nagrodach nawet słyszeć nie chce i udaje, że mnie nie widzi. No cóż, chyba musisz uzbroić się w cierpliwość i poczekać, aż Mufce foch minie.

Cierpliwość i nagrody na pewno zawsze dadzą efekt na dłuższą metę. Przy kolejnych zabiegach musisz zwrócić uwagę, żeby wykonywać je "z anielskim" spokojem. Wiadomo, że Mufka zawsze będzie się bronić przed tymi nie najmilszymi dla niej zdarzeniami, a wtedy automatycznie podnosi się głos i reaguje nerwowo na psie zachowanie. Myślę, że to stresuje psa bardziej niż wpuszczanie kropelek. Wiem, że nie jest łatwo opanować emocje przy takich zabiegach, ale czasem się udaje... Widzę, jak do Cziri podchodzi moja córka (świeżutki lekarz weterynarii). Ona stara się zdyscyplinować Cziri, a ja ją... Kończy się to wzjamnym poobrażaniem wszystkich na wszystkich.

Mnie się wydaje, że trzeba przede wszystkim wyciszyć się samemu, bo pies odbiera nasze uczucia i trzeba uzbroić się w cierpliwość dużą cierpliwość , choć wiem że to nie łatwe. U nas zakraplanie oczu, uszu, obcinanie paznokci (czyli wszystkie stresujące sytuacje) przebiegają w ten sposób: biorę do ręki potrzebną mi rzecz, pokazuję psu i daję do obwąchania, a następnie krótko i zdecydowanie informuję psa o tym, co zamierzam robić - wlewamy kropelki (czy czyścimy uszy, obcinamy paznokcie) i to są wszystkie słowa powiedziane podczas stresujących czynności. Gdy skończę znowu podaję psu do obwąchania przedmiot, którego używałam - odzywam się i mówię do niego jaki był dzielny, opowiadam jak mi poszło, co czułam i nagradzam przysmakami. Ja tak postępuję od samego początku, więc Argo jest przyzwyczajony. Najtrudniej jest przy obcinaniu paznokci, ale czyszczenie uszu, zakraplanie kropli do oczu czy uszu, nawet podanie leku na łyżce to żadna trudność. A co do focha trzeba pewnie poczekać jak minie, a bez zainteresowania z twojej strony minie bardzo szybciutko jak u małego dziecka. Powodzenia.

Uwierzcie, że ja mam ogrom cierpliwości do Mufki, przed zakrapianiem uszu całe "przygotowania" trwały około 1,5 godziny. Nigdy nie krzyczę na nią, bo później mam wyrzuty sumienia. Foch już minął, dziś w nocy Mufka przyszła spać do nas na łózko, rano znów jej się przypomniało, że ma focha, ale teraz jak wróciłam z pracy Mufka się stęskniła i znów jest jak mój cień. Tak się cieszę, że jej minęło, że nie macie pojęcia.

To super, że wszystko jest ok. Pozdrawiamy.

Mądra Mufka... wybaczyła

To jest właśnie charakter CHOWA :) i jak widać stuprocentowa kobieta :):) foch to foch :)
ale w końcu przechodzi